De eerste weken in Smithers

Onderhand zit ik alweer bijna een maand in Smithers en vond ik het weer eens tijd voor een blog. De vorige eindigde ik met het feit dat ik op zoek ging daar werk en dat is gelukkig gelukt! Maar daarover later meer.

Ik woon nu al een tijdje in de caravan en dat bevalt wel prima. Het is 's nachts alleen nog vaak rond het vriespunt dus het kan wel redelijk koud worden. Maar onder 4 dekbedden is het goed te doen.

Op de 14e hadden Jason en Christine een aantal familieleden uitgenodigd die hier nog in de buurt wonen. Er kwamen een paar neven en nichten (incl. aanhang en sommige met kinderen) en een tante van m'n vader. De tante, die al aardig op leeftijd is, sprak nog redelijk Nederlands dus het was wel leuk om even met haar te praten. Een neef heeft een paar jaar in Nederland gewoond omdat zijn vrouw Nederlands is en zij gaan in het najaar weer terug dus ook met hem kon ik een beetje Nederlands praten. Al met al was het een gezellige avond en het was leuk om zo m'n Canadese familie te ontmoeten.

Terug naar het werk, want op een gegeven moment had ik de keuze uit 4 baantjes. Ik had namelijk gesolliciteerd bij een oud ijzer handelaar, een soort van Gamma, een schildersbedrijf en een boomkweker. En ik kon bij allemaal aan de slag als ik dat wilde.

De oud ijzer handelaar zocht iemand om met een pick up door het dorp te rijden en bij een aantal lokale ondernemers (garages enzo) het oud ijzer op te halen. Toen ik hem belde had hij die middag een gesprek met iemand voor die functie maar als dat niks zou worden zou ie het me laten weten. 2 dagen later (vorige week donderdag) belt opeens een van z'n werknemers dat ik ben aangenomen en we diezelfde dag nog aan het werk kunnen.

Het enige probleem was dat hij niet wist waar de pick up geparkeerd was en hij kreeg de baas niet te pakken. Ik haalde hem op met mijn auto en na een korte zoektocht stond de pick up gewoon bij de baas op het pad. We stapte in de auto met hetzelfde bouwjaar als mijzelf en we gingen aan de slag. Na 2 volle ladingen gingen we langs een bedrijf waar we blijkbaar niet meer welkom waren en m'n collega had een niet zo vriendelijke woordenwisseling met een van die gasten. Toen gingen we maar gauw naar de volgende. Op de weg terug naar de werf (de tuin van de baas) werden we aangehouden door de politie. Het bleek dat die gast van de woordenwisseling ze had gebeld. Na de controle van m'n rijbewijs en de kentekenpapieren wisten ze ons te melden dat we niet verder mochten rijden omdat de auto niet meer geschikt was om deel te nemen aan het verkeer. We moesten dus een sleepbedrijf bellen om ons naar de werf te brengen. Dat ging dus lekker allemaal op m'n eerste werkdag.

Omdat de oude pick up niet meer te redden viel had m'n baas een andere gekocht in Terrace, een stad zo'n 200 km verderop. Afgelopen maandag mocht ik deze ophalen. Naast het oud ijzer heeft ie ook nog een transportbedrijf dus ik kon met een trucker meerijden die ook die kant op ging. Nadat we de pick up hadden opgehaald en volgetankt ging ik weer richting Smithers. Die trucker vroeg me om in het eerstvolgende dorp waar ik weer bereik had even te bellen zodat ie zeker wist dat alles goed ging. Na een uur rijden ging alles prima en belde ik hem om dit te melden. 10 minuten later, rond half 9 's avonds, stond ik met een klapband langs de weg... Alsof het zo had moeten zijn was ik net een paar honderd meter voorbij een bandenbedrijf gereden. Gelukkig had ik hier nog bereik dus ik belde m'n baas om dit te melden. Hij kon de eigenaar van het bandenbedrijf en zij dat ik gewoon bij z'n huis aan kon kloppen en dat ik moest zeggen dat ik voor hem werk. Hij zat al in z'n huiskloffie voor de tv maar gelukkig wilde hij me helpen. Omdat de band nogal een vreemde maat had en deze al 10 jaar niet meer gemaakt wordt moest hij een passende velg en een andere band zoeken. Gelukkig kon hij dit allemaal vinden en na een uur kon ik weer verder op pad. Rond 11 uur 's avonds kwam ik weer heelhuids thuis.

De rest van de week hebben we gewoon weer gewerkt. Naast het oud ijzer van de lokale ondernemers heeft ie soms ook 'projecten' van mensen die een zootje troep in hun tuin hebben liggen. Zo zijn we al zo'n 15 keer op en neer gereden naar Moricetown, dat ligt ongeveer 30 kilometer verderop. Hier hebben we iets van 20 motorblokken, een aantal assen, remschijven, transmissies, startmotors en alles wat een beetje waarde heeft vandaan gehaald.

Het is op zich best een prima baantje en het betaald goed, maar ik ga zo goed als zeker vanaf 8 mei bij de schilder aan de gang. Het bedrijf heet Student Works Painting en neemt voornamelijk studenten aan die in de zomer weer terug naar huis komen en een baantje zoeken. Je hoef er dus niet echt ervaring voor te hebben. En het is een franchise door heel Canada dus iemand kan zo een eigen bedrijfje opzetten voor de zomer. Afgelopen vrijdag ben ik met de 'baas' langs huizen gegaan om te kijken of mensen een gratis offerte wilden. Als ik nog tijd over heb kan ik dit in de tussentijd ook zelf gaan doen, maar na een dag oud ijzer sjouwen heb ik daar weinig zin meer in denk ik.

Vorige week ben ik ook begonnen met het inbouwen van m'n auto. Het grootste gedeelte is nu af, ik moet alleen nog wat lades maken een een frame zodat m'n koelbox op z'n plaats blijft. Ik heb ook besloten om een tent te kopen die ik aan m'n auto vast kan maken zodat ik ook wat ruimte heb om beschut buiten te zitten.

Kortom, ik verveel me hier voorlopig nog niet! Ik hoop wel via het schilderen wat meer in contact te komen met leeftijdsgenoten om met hun leuke dingen te doen. En als het weer een beetje beter wordt kan ik de omgeving hier ook gaan ontdekken, er zijn namelijk heel wat mooie wandelroutes in de buurt.