Change of plans

Tijd voor een nieuwe blog, er is namelijk nogal wat veranderd sinds de laatste. Ongeveer 3 weken terug heb ik besloten om niet langer in Smithers te blijven maar om naar Kelowna te gaan. Dit had meerdere redenen, waaronder een nare ervaring met m'n oud ijzer collega. En we zijn een aantal dagen geëvacueerd geweest in verband met een aardverschuiving. Er staan een aantal elektriciteitsmasten op het terrein van Jason. De energiemaatschappij heeft zich het recht toegeëigend om dit te doen en ze kappen alle bomen een paar meter links en rechts van de masten. Ze staan op een berghelling waar de bomen dus normaal gesproken de grond vasthouden. De combinatie van geen bomen en de dooiende ijslaag in de grond zorgden ervoor dat er zo'n 50 kuub grond en een bult water naar beneden kwam. Jason heeft dit gemeld aan de energiemaatschappij en die hadden een geotechnicus ingehuurd die verder onderzoek ging doen. Hij vond een aantal breuklijnen recht boven het huis. Omdat er nogal wat regen voorspeld werd besloot de gemeente dat we de volgende ochtend het terrein moesten verlaten. Toen we dit te horen kregen was ik net met m'n auto bezig, ik had het bed helemaal uit elkaar gehaald en 10 cm lager gemaakt. Hier ben ik dus nog tot 's avonds laat mee bezig geweest. We zouden eerst naar een hotel maar uiteindelijk hebben we 3 dagen in het huis van een kennis verbleven. We kregen wel gratis ontbijt, lunch en diner (met een limiet uiteraard) dus dat was best prima. Het gevaar was nog niet helemaal geweken maar we mochten wel weer terug naar huis. Toch voelde het niet heel veilig meer in de caravan die vol in de gevarenzone stond.

Jason z'n ouders waren ondertussen ook thuis gekomen van hun overwinter tripje naar de VS. Ze hadden me uitgenodigd voor het avondeten zodat ik hun ook nog een beetje kon leren kennen. Het was erg gezellig en ze vonden het leuk dat ik ze weer op de hoogte kon brengen van wat er allemaal met hun familie in Nederland gaande is. Na het eten gingen we nog naar een andere nicht van m'n vader. Haar man heeft in 1991 een boorbedrijf opgericht waar onderhand over de halve wereld zo'n 300 man werkt. Ze boren naar steenmonsters om te kijken of er waardevolle stoffen in de grond zitten. De volgende dag heeft hij me een rondleiding door het bedrijf gegeven, dat was erg interessant.

Uiteindelijk ben ik zaterdag 20 mei vertrokken naar m'n nieuwe bestemming. Dit was ongeveer 12 uur rijden dus ergens halverwege had ik een camping geboekt waar ik de eerste nacht met de auto had gekampeerd. Dit beviel best prima dus ik zie me er straks wel 6 weken mee rond crossen. Zondagmiddag kwam ik aan in Kelowna, waar het al zo'n graad of 30 was. Dit is een van de warmste steden in Canada en de regio staat bekend om z'n fruit- en wijngaarden. Het ligt pal aan een meer dus in de zomer is hier genoeg te doen.

Ik had al onderzoek gedaan naar waar ik zou kunnen verblijven en ik had m'n cv alvast naar 2 schildersbedrijven gestuurd, waaronder dezelfde franchise als waar ik in Smithers zou gaan werken. Bij beide mocht ik op gesprek komen zodra ik in Kelowna zou zijn. Ik had al contact gehad met iemand die een kamer verhuurde en zondagmiddag belde ik dat ik in de stad was en ik kon gelijk langs komen om te kijken. Deze mensen bieden rondleidingen bij wijngaarden en nog een aantal andere activiteiten aan. Nu hun kinderen de deur uit zijn verhuren ze 3 kamers aan studenten of mensen zoals ik. Ik voelde me gelijk op m'n gemak en besloot om de kamer te huren. Omdat ik al voor 2 nachten in een hostel had betaald zou ik dinsdag komen. Maar na een van de ergste nachten die ik ooit in een hostel heb meegemaakt besloot ik maandag al uit te checken en in de kamer te gaan.

De zoon van de huisbaas werkt ook voor hun dus hij komt af en toe over de vloer. Een kennis van hem heeft een verhuis-/bezorgbedrijf en een aantal van zijn medewerkers waren geblesseerd. Hij vroeg of hij hem mijn nummer kon geven en de volgende ochtend werd ik gebeld of ik over 20 minuten aan het werk wilde. Met z'n drieën gingen we met een vrachtwagen naar Princeton, een dorp zo'n 2 uur verderop. Daar hadden we de spullen uit het huis in een vrachtwagen geladen en in Kelowna moest dit nog in een opslagruimte. Hier heb ik nog 2 dagen gewerkt en ondertussen had ik nog een gesprek met een van de schilders. Vrijdagavond kreeg ik een mailtje met inloggegevens van een online veiligheidscursus dus ik dacht dat ik was aangenomen. Dit liet ik de andere schilder weten, want daar moest ik nog een gesprek mee inplannen. Zaterdagochtend kreeg ik een mail van de eerste schilder dat ie alle posities had ingevuld, maar dat ik eerste op de reservelijst stond. Als ik de veiligheidscursus alvast kon doen had ik dat in ieder geval maar gedaan. Dus ik belde snel de 2e schilder om te zeggen dat het een misverstand was en ik nog geen werk had, gelukkig wilde hij nog een gesprek. Dit gesprek was gistermiddag en vanochtend liet hij weten dat ik bij hem aan de slag kan. Een kwartier later belt schilder nummer 1 op dat ik toch bij hem kan werken, dat was dus lekker pech voor hem.

In m'n vrije tijd probeer ik hier nog wat van de omgeving te zien. Er zijn veel mooie wandelroutes hier, waaronder een naar de top van Knox Mountain. Dit was een flinke klim maar het gaf een prachtig uitzicht over de stad. Al met al zal ik me hier de komende tijd wel vermaken. 1 augustus ga ik beginnen met het volgende reis gedeelte. Hiervoor ben ik nu een route aan het uitstippelen en aan het kijken wat er allemaal te doen en te zien is. Dit is nogal een klus want er is onwijs veel te zien. De route zal zo'n 10.000 kilometer worden!